آدرین برودی کیست؟| بازیگر برجسته سینما و برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد

رویداد۲۴ | آدرین برودی در ۱۴ آوریل ۱۹۷۳(۲۵ فروردین ۱۳۵۲) در محله وودهیون نیویورک به دنیا آمد. مادرش، سیلیویا، عکاس روزنامه بود و پدرش، الیوت، به عنوان استاد تاریخ در دانشگاه فعالیت می‌کرد و علاقه‌اش به نقاشی باعث خلق آثار هنری متنوعی شده بود.

از کودکی، آدرین به صحنه و اجرا علاقه‌مند بود و در تئاتر‌های کودک شرکت می‌کرد. در مدرسه نیز این اشتیاق را ادامه داد و والدینش که از روحیه هنری او آگاه بودند، او را به کلاس‌های بازیگری فرستادند و به حمایت از او پرداختند تا مسیر ورودش به دنیای بازیگری هموارتر شود.

او تا دهه ۱۹۹۰ به عنوان بازیگر مهمان و در نقش‌های فرعی در پروژه‌های مختلف حضور داشت، اما فیلم «Bullet» به کارگردانی جولین تمپل و با بازی توپاک شکور و میکی رورک، نقطه عطفی در زندگی‌اش بود که به او فرصت‌های بزرگتری برای بازیگری داد. در نهایت، با بازی در فیلم «Restaurant»، او در سن ۲۵ سالگی جایزه بهترین بازیگر جشنواره ایندیپندنت اسپیریت را از آن خود کرد.

آدرین برودی با همکاری اسپایک لی و ترنس مالیک در فیلم‌های چشم‌نواز «تابستان سم» و «خط باریک سرخ» به اجرای شگفت‌انگیزی دست زد و به سرعت در حال تبدیل به یک ستاره سینما بود. این موفقیت در سنین جوانی، دستاوردی بزرگ به شمار می‌رفت و او این روند را تا سال ۲۰۰۲، با پروژه‌های متنوعی در سینما و تلویزیون ادامه داد.

در سال ۲۰۰۲، آدرین برودی ۲۹ ساله به عنوان یکی از ستاره‌های جوان سینمای هالیوود شناخته می‌شد و در یکی از چالش‌برانگیزترین پروژه‌های زندگی‌اش، با رومن پولانسکی برای فیلم تاریخی «پیانیست» همکاری کرد.

در این فیلم، او نقش ووادیسواف اشپیلمان، یک پیانسیت یهودی را در دوران جنگ جهانی دوم ایفا کرد. داستان این جوان، روایتگر سیاهی جنگ و کشتار مردم یهود بود، که نه تنها او را شاهد مرگ اعضای خانواده‌اش به دست نیرو‌های آلمان نازی قرار داد، بلکه از هنرمند محترم به یک دوره‌گرد بیچاره تبدیل شد که برای یافتن قطره‌ای آب به شدت در رنج بود.

آدرین برودی، برای به تصویر کشیدن زندگی دردناک ووادیسواف اشپیلمان در فیلم «پیانیست»، زندگی پر زرق و برق خود را به مدت چند ماه کنار گذاشت. او آپارتمان و ماشینش را رها کرد و از معشوقه‌اش جدا شد تا به تنهایی به یادگیری پیانو بپردازد و در این مسیر ۱۵ کیلوگرم از وزن خود را نیز کاهش داد.

تلاش‌های آدرین در نهایت نتیجه داد و فیلم «پیانیست» در سال ۲۰۰۲ در سینما‌های سراسر جهان اکران شد. این فیلم که به وقایع هولناک جنگ می‌پرداخت، تحسین گسترده منتقدان و تماشاگران را به همراه داشت و در نهایت، جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای او به ارمغان آورد و او را به جوان‌ترین بازیگر مرد تاریخ اسکار تبدیل کرد. همچنین در جشنواره‌های مختلفی مانند گلدن گلوب و بفتا نامزد دریافت جایزه شد، اما تنها در جشنواره فیلم سزار موفق به کسب این جایزه گردید.

پس از اکران «پیانیست»، زندگی شخصی و حرفه‌ای آدرین به طور چشمگیری تغییر کرد و او به یکی از ستارگان نوظهور سینمای هالیوود تبدیل شد و مورد احترام اهالی رسانه و سینما قرار گرفت. نکته مهم در مورد توانایی‌های بازیگری او این است که هیچ‌گاه خود را محدود به یک سبک خاص نکرد و هر یک از پروژه‌هایش حال و هوای متفاوتی داشت.

آدرین برودی در فیلم‌های بعدی خود، از جمله «دامی»، «کاراگاه آوازخوان»، «روستا» و «ژاکت»، به ارائه هنری خود ادامه داد و تحسین تماشاگران و طرفدارانش را برانگیخت. در سال ۲۰۰۵، او با کارگردان معروف پیتر جکسون همکاری کرد تا نسخه جدیدی از «کینگ کونگ» را بسازد و یکی از پرفروش‌ترین پروژه‌های سینمایی کارنامه‌اش را رقم بزند.

این فیلم هیولایی و اکشن، با بازی آدرین برودی و نائومی واتس در نقش‌های اصلی، با جلوه‌های بصری خیره‌کننده و سکانس‌های حماسی، در سال ۲۰۰۵ موفق شد فروشی بالغ بر ۵۶۲ میلیون دلار به دست آورد و به پرفروش‌ترین فیلم در کارنامه بازیگری آدرین برودی تبدیل شود. این اثر هنوز هم می‌تواند هر تماشاگری را شگفت‌زده کند. همچنین، او صداپیشگی شخصیت خود را در بازی ویدیویی «پیتر جکسون کینگ کونگ» تکرار کرد که تنها تجربه‌اش در صنعت بازی‌های ویدیویی به حساب می‌آید.

با ادامه موفقیت‌های آدرین برودی، در حالی که ژانر ابرقهرمانی به محبوبیتی جهانی دست یافته بود و «شوالیه تاریکی» به لطف کریستوفر نولان به سینما بازگشته بود، بحث انتخاب بازیگر برای نقش جوکر به موضوعی داغ در محافل سینمایی تبدیل شد. آدرین برودی، ۳۳ ساله، علاقه‌مندی خود را برای ایفای نقش جوکر اعلام کرد و حتی با کریستوفر نولان در این مورد ملاقات و گفت‌و‌گو کرد.

موضوعی که برخلاف علاقه آدرین برودی پیش رفت، انتخاب هیث لجر فقید برای ایفای نقش جوکر در «شوالیه تاریکی» بود که هنرنمایی بی‌نظیری از خود به نمایش گذاشت. با این حال، آدرین تسلیم نشد و به دنبال ایفای نقش یکی دیگر از شخصیت‌های محبوبش رفت، اما در این مورد نیز ناکام ماند. او با کمپانی پارامونت پیکچرز گفت‌و‌گو کرد تا نقش کاپیتان اسپاک را در مجموعه جدید «پیشتازان فضا» که توسط جی. جی. آبرامز تولید می‌شد، به عهده بگیرد، اما این نقش نیز در نهایت به زاکاری کوئینتو سپرده شد.

ناکامی آدرین برودی در پذیرش نقش‌های بزرگ باعث شد تا از این مسیر فاصله بگیرد و به سمت فیلم‌های همیشگی‌اش برود. از این رو، تا سال ۲۰۱۴، او در فیلم‌ها و انیمیشن‌هایی مانند «شکاف»، «آقای فاکس شگفت‌انگیز»، «دبیرستان»، «نیمه‌شب در پاریس» و «سوم شخص» ایفای نقش کرد که هر یک واکنش‌های متفاوتی از مخاطبان دریافت کردند.

در این بین، او بالاخره در یک فیلم بلاک باستر به نام «غارتگر» ظاهر شد که توسط نیمرود آنتال کارگردانی شده بود. این فیلم تلاش کرد تا موفقیت نسخه ۱۹۸۷ را تکرار کند، اما با فروش ۱۲۷ میلیون دلار در گیشه جهانی، به یکی از شکست‌های بزرگ کارنامه آدرین برودی تبدیل شد و به سرعت از یاد سینماگران فراموش گردید. به نظر می‌رسد خود آدرین نیز علاقه‌ای به یادآوری این تجربه نداشته باشد.

در سال ۲۰۱۴، آدرین برودی در دو پروژه کاملاً متفاوت و جذاب در سینما و تلویزیون به هنرنمایی پرداخت. در عرصه سینما، او با وس اندرسن و رالف فاینز در فیلم کمدی-درام «هتل بزرگ بوداپست» همکاری کرد که با استقبال مثبت منتقدان و تماشاگران رو‌به‌رو شد و به عنوان اثری دوست‌داشتنی و جذاب شناخته شد. در حوزه تلویزیون، او در سریال کوتاه «هودینی» به ایفای نقش هری هودینی، شعبده‌باز مشهور مجارستانی-آمریکایی پرداخت و به خاطر بازی درخشانش، نامزد دریافت جایزه در جشنواره امی آن سال شد.

سال بعد، آدرین با جکی چان در فیلم تاریخی و رزمی «شمشیر اژدها» همکاری کرد و در نقش ژنرال ارتش روم ظاهر شد. این نقش‌آفرینی متفاوت و خاص، با استقبال چندانی از سوی طرفداران و منتقدان رو‌به‌رو نشد و تنها در گیشه سینمای چین موفق به فروش نسبتاً خوبی شد. این فیلم به ایران باستان و دوره اشکانیان اشاره داشت و برخلاف بسیاری از پروژه‌های هالیوود که ایرانیان را به عنوان مردمانی خشن به تصویر می‌کشیدند، در «Dragon Blade» به ارتش حکومت اشکانیان احترام گذاشته شده بود.

در سال‌های بعد، آدرین برودی تا حدودی کمیت را بر کیفیت ترجیح داد و در فیلم‌های فراموش‌شدنی مانند «شب منهتن»، «کله فشنگی» و «حمله هوایی» به ایفای نقش پرداخت. با این حال، در حوزه تلویزیون، او پروژه‌های جذابی را ارائه داد که ناکامی‌هایش در سینما را تا حدی جبران کرد. سریال‌هایی، چون «پیکی بلایندرز»، «وراثت» و «چپلویت» با استقبال مثبت مخاطبان همراه بودند. همچنین، او با همکاری دوباره با وس اندرسن، فیلم «گزارش فرانسوی» را به تولید رساند که به عنوان اثری ارزشمند شناخته می‌شود.

پس از آغاز همه‌گیری ویروس کرونا، آدرین برودی بیکار ننشست و در فیلم جنجالی «بلوند» به ایفای نقش پرداخت و شخصیت آرتور میلر، نویسنده و مقاله‌نویس مشهور آمریکایی که به طور موقت با مرلین مونرو ازدواج کرده بود، را به تصویر کشید. رابطه آنها در سال ۱۹۴۰ با حواشی فراوانی همراه بود. با وجود اینکه فیلم «بلوند» نتوانست نظر مثبت منتقدان را جلب کند، حضور کوتاه آدرین به عنوان یکی از معدود نکات مثبت آن شناخته شد.

در سال ۲۰۲۳، آدرین با پروژه‌های متعددی به استقبال طرفدارانش آمد که از جمله آنها می‌توان به «روح شده»، «بهشت احمق‌ها»، «استروید سیتی» و «پوکر فیس» اشاره کرد. این پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی جنبه‌های مختلفی از توانایی‌های بازیگری او را در ژانر‌های گوناگون به نمایش گذاشتند.

آدرین برودی، که ۵۰ ساله است و عمده شهرت و محبوبیتش را مدیون فیلم «پیانیست» می‌باشد، با وجود حضور در ژانر‌های مختلف و ایفا کردن شخصیت‌های گوناگون، نتوانسته است موفقیتی در حد و اندازه سال ۲۰۰۲ خود را تکرار کند. او در لیست ۱۰۰ چهره محبوب جهان، رتبه ۲۱ را به خود اختصاص داده و ظاهر و تیپ وی همیشه توسط مجلات و رسانه‌های معتبر آمریکایی و اروپایی مورد تمجید قرار گرفته است.

این بازیگر محبوب و توانمند هالیوود که در سال ۱۹۹۲ تصادف شدیدی را تجربه کرد و از ناحیه سر آسیب جدی دید، در طی ۳۴ سال حضور خود در سینما و تلویزیون، توانسته متد بازیگری منحصر به فردی را به نمایش بگذارد و آثار خاطره‌انگیز و جذابی خلق کند. آدرین برودی، که از سال ۲۰۲۰ با جورجیانا چاپمن، بازیگر و طراح مد و لباس مشهور انگلیسی، در رابطه است، روز‌های خوشی را سپری می‌کند.

آدرین برودی در اسکار ۲۰۲۵، جایزه بهترین بازیگر مرد را برای نقش‌آفرینی در فیلم بروتالیست از آن خود کرد.

برودی ۵۱ ساله، شب مهمی را در نود و هفتمین دوره جوایز آکادمی در روز یکشنبه، ۲ مارس، تجربه کرد. او هنگام دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد، با شوخی به طولانی شدن سخنرانی‌اش اشاره کرد.